بهترین سبک فرزندپروری چیست؟ - وبلاگ دریا

به گزارش وبلاگ دریا، یک روانشناس ضمن تشریح نحوه پرورش مهارت های فرزندپروری در والدین گفت: سبک فرزندپروری، روابط و میزان رضایت زوجین و آرزوهای والدین چهار اصل مهم و اثرگذار در پرورش فرزندان است.

گوهریسنا انزانی در گفت وگو با وبلاگ دریا، با بیان اینکه روابط والدین و فرزندان نظامی در هم پیچیده است، گفت: در حال حاضر به نظر می رسد دغدغه تمامی والدین این است که چه طور زندگی سالم، شاداب، پیروز، قاعده مند و هنجار را برای فرزندانشان فراهم نمایند؛ طی سال های اخیر وجود مسائل هیجانی و رفتاری بچه ها بیشترین دلیل مراجعه والدین به کلینیک ها و یاری خواهی از مشاوران بوده است که در این میان روابط میان والدین و فرزندان در بروز این نوع از مسائل بسیار مهم است.

وی معتقد است که برای حل مشکل روابط میان والدین و فرزندان، مهارت فرزندپروری یکی از مهم ترین راه هاست؛ مهارت فرزندپروری به معنای یادگیری مطالب در خصوص مراحل رشدی فرزند و درک اینکه در هر سنی فرزندان چه رفتاری از خود بروز می دهند و والدین باید چگونه عمل نمایند، است.

به گفته وی، مهارت فرزندپروری به والدین یاری می نماید تا فرزند خود را به شکل سازنده ای پرورش و توانایی های آن را ارتقا دهند و به او بیازموزند که چگونه فکر، احساس و رفتار خود را مدیریت نمایند.

این روانشناس درباره نحوه پرورش مهارت فرزندپروری در والدین شرح داد: در قدم اول والدین باید بتوانند واقعیت فرزندشان را بشناسند و آنها را به طور کامل بپذیرند، خودشان مهارت های اجتماعی مثل کنترل خشم، برنامه ریزی، هدفمندی و ارتباط موثر،همدلی،مقابله با خلق منفی و.. را یاد بگیرند. همچنین والدین باید با ثبات باشند، یکنواخت رفتار و یکسان صحبت نمایند تا فرزند دچار چالش ذهنی نگردد و به فرزند خود اطمینان خاطر دهند که او را دوست دارند، اما در عین حال صریح و قاطع هستند.

انزانی با تاکید بر اینکه سبک فرزندپروری، روابط و میزان رضایت زوجین و آرزوهای والدین چهار اصل مهمی است که بر پرورش فرزندان اثرگذار است، گفت: پژوهش های صورت گرفته نشان می دهد عدم رضایت زناشویی زوجین اثر زیادی در به خطر انداختن سلامت روان بچه ها دارد.

این روان شناس اظهار کرد: همچنین ابراز محبت زوجین به هم، عامل اساسی پیش بینی سلامت روان فرزندان است؛ یعنی عشق والدین به هم و عشق والدین به فرزند از مهم ترین موضوعات ذهنی فرزندان است و زمانی که فرزندان نتوانند این عشق و علاقه را دریافت نمایند، به بیمار معلوم خانواده تبدیل می گردد که در این حالت امکان دارد مسائل هیجانی و رفتاری زیادی را از خود بروز دهند.

وی با بیان اینکه مسائل رفتاری به دو گروه برونی سازی شده و درونی سازی شده تقسیم می گردد، توضیح داد: در مسائل رفتاری برونی سازی شده فرزند رفتارهای پرخاشگرانه از خود بروز می دهد، قوانین را نقض می نماید، همچنین در مسائل رفتاری درونی سازی شده فرزند در صورت مشاهده مسئله ای دچار اضطراب، افسردگی، انزواگزینی و گوشه گیری می گردد.

وی تاکید نمود: در این شرایط سبک های فرزندپروری و روش برخورد والدین با یکدیگر و با فرزندان در شکل گیری رشد شخصیتی و رفتاری و فکری و آنها اثر دارد. همچنین براساس پژوهش ها، نوع تعامل والدین با هم و با فرزند در شکل گیری شخصیت فرزندان و نوع ناسازگاری رفتاری آنها بسیار موثر است.

این روانشناس در ادامه این گفت وگو درباره رفتار والدین و تاثیر آن بر فرزندان نیز یادآور شد: براساس نظریه بامریند سه سبک فرزندپروری وجود دارد. در سبک اول (مستبدانه)، والدین ثبات روحی و فکری شان پایین است، در عین اینکه تقاضای زیادی از فرزندشان دارند، اما پاسخ زیادی به احتیاجهای فرزندشان نمی دهند در این سبک تحلیل قوانین زیاد است و باعث بروز مسائل زیاد رفتاری خواهد شد. در سبک دوم (سهل گیرانه) تقاضای والدین کم و پاسخ آنها به فرزندشان بالا است، نظم و قانون بر خانواده و فضای زندگی افراد کم است و چندان کاری به کار فرزند خود ندارند و این موضوع باعث پرخاشگری رفتار، رفتار ضداجتماعی و مسائل رفتاری و هیجانی بیشتری می گردد.

انزانی درباره سبک سوم فرزندپروری براساس نظریه بامریند شرح داد: در سبک فرزندپروری مقتدرانه که بهترین سبک فرزندپروری است، نقش پدر و مادر مشخص است و پدر و مادر مهارت اجتماعی را به خوبی کسب نموده اند و استقلال و ارتباط دوسویه بین والدین و فرزند حاکم است، پیشرفت تحصیلی و اعتماد به نفس در این فرآیند افزایش پیدا می نماید، مسائل رفتاری و هیجانی به شدت کاهش می یابد و جو گرم روانی و تعامل والدین با هم و فرزند را افزایش می دهند.

وی معتقد است که شاید در ابتدا، یادگیری مهارت های فرزندپروری سخت به نظر برسد و به همین دلیل احتیاج است که قبل از تولد فرزند در ابتدا این مهارت را یاد بگیریم و با سعی و تلاش بتوانیم به فرزندان خود و خانواده و جامعه یاری کنیم. به عنوان پدر و مادر از خود مراقبت کنیم؛ هدفمند باشیم، برنامه ریزی و مطالعه کنیم، شکیبا باشیم، کنترل خشم و نحوه رهایی از ترس های درونی را بدانیم، زمان کافی برای خود اختصاص دهیم و انتظارات واقع بینانه از خود و فرزند داشته باشیم.