برج کپسولی نمادین در توکیو و یک دهه عکاسی از آن - وبلاگ دریا

به گزارش وبلاگ دریا، یک عکاس به نوریتاکا مینامی بیش از یک دهه را صرف مستندسازی برج کپسولی نمادین ناکاگین در توکیو با روی دوربین های با فرمت بزرگ قبل از تخریب آن در ماه گذشته کرد.

برج کپسول ناکاگین که در سال 1972 تکمیل شد، یک نمونه بسیار نادر از معماری کپسول پلاگین بود. در اوایل دهه 1970 رسانه های ژاپنی آن را به عنوان طلوع عصر کپسول اعلام کردند. شهر های شناور وسیعی که از کپسول ها ساخته شده بودند، طراحی شدند، اما این روند پیشرفت نکرد.

برج کپسول معروف ناکاگین اخیراً تخریب شد و مینامی از هنر عکاسی خود برای یادآوری این ساختمان منحصربه فرد استفاده کرد.

او می گوید: اکنون که ساختمان در نهایت تخریب شده، من با این عکس ها مکانی را نشان می دهم که با آن ارتباط عمیقی برقرار نموده بودم و دیگر امکان بازدید از آن وجود ندارد.

اتاق های داخل برج کپسول ناکاگین کوچک بودند. ابعاد هر کپسول 2.5 متر در 4 متر (با پنجره ای به قطر 1.3 متر است. این یک چالش برای مینامی ایجاد کرد که می خواست پروژه را با یک دوربین 4×5 بزرگ فیلمبرداری کند.

او شرح می دهد: بیشتر عکس های داخلی با یک Mamiya 7 گرفته شده اند. لنز زاویه باز 43 میلی متری Mamiya 7 برای این پروژه بسیار مهم بود زیرا فضای محدود موجود در هر کپسول وجود دارد. قابلیت حمل و نقل دوربین بعلاوه باعث می گردد که آن را در قسمت های تنگ کپسول ها و راه پله ها راحت تر قرار دهید.

مینامی از Fujichrome Provia 100F و 400X برای پروژه خود با عنوان 1972 استفاده کرد.

این کپسول ها به عنوان محل سکونت شخصی یا فضا های اداری تا زمان تخریب آن استفاده می شد، به این معنی که مینامی باید از صاحب این فضا اجازه می گرفت.

او برای پروژه عکاسی خود 12 سال زمان صرف کرد و برای دسترسی به هر کپسول بسیار صبر به خرج داد.

این پروژه بدون حمایت دوستانی که در این ساختمان پیدا کردم امکان پذیر نبود. آنهایی که به من یاری کردند تا با سایر ساکنان ارتباط برقرار کنم تا عکاسی را ممکن کنم.

این هنرمند ساکن شیکاگو به طور گسترده در خصوص تاریخ این ساختمان تحقیق نموده است. این اولین سازه در دنیا بود که واحد های مسکونی کپسولی قابل تعویض را در خود جای داده بود که بازسازی معماری را در طول زمان تسهیل می کرد.

اگرچه این ساختمان در رسانه ها به عنوان نماد طلوع عصر کپسول تبلیغ شد، اما آخرین ساختمان از نوع خود بود که در ژاپن ساخته شد. علاوه بر این، کپسول ها در طول عمر ساختمان هرگز جایگزین نشدند، حتی اگر در ابتدا برای طول عمر 25 سال در نظر گرفته شده بودند.

برج کپسول ناکاگین تحقق یک جنبش رادیکال معماری به نام متابولیسم بود. مانیفست متابولیسم، تحت تأثیر آثار کارل مارکس و فرآیند های بیولوژیکی، شکل تازهی از زندگی را ستود که شامل طرح هایی برای یک شهر اقیانوسی شناور بود که عاری از پیوند با یک ملت خاص و در نتیجه عاری از تهدید جنگ بود.

می امی می گوید: من می خواستم آنالیز کنم که خاتمه ساختمانی که برای اولین بار به عنوان یک نمونه اولیه برای شیوه زندگی تازه افتتاح شد و تبلور آینده در گذشته، چه شد.

عکس های مینامی از این ساختمان قابل توجه در حال حاضر در نمایشگاه Mas Context در شیکاگو به نمایش گذلشته شده و تا 8 دسامبر برای مشاهده در دسترس است.

کار های بیشتر مینامی را می توانید در وب سایت او بیابید.