پاسکاری چندین ساله یک طرح؛ پرونده اجرای رتبه بندی معلمان مختومه شد؟ - وبلاگ دریا

به گزارش وبلاگ دریا، رتبه بندی معلمان داستان پر از فراز و نشیب فرهنگیان است که به نظر می رسد به ایستگاه پایانی خود برای اجرا نزدیک شده است.

به گزارش خبرنگار ماجرای اجرای رتبه بندی حرف دیروز و امروز نیست، کار از سال 92 کلید خورد و تا امروز هم به طور کامل حل و فصل نشده است، آنقدر که از رتبه بندی گفته اند و نوشته ایم در مقام عمل صحبت و اثری از آن مشاهده نمی شود، البته که آذر98 با تایید هیئت وزیران طرح رتبه بندی اجرا شد، اما اجرای پر سر و صدای آن حدود یکی دو ماه بیشتر دوام نداشت، آن هم گروهی ناراضی از میزان کم افزایش حقوق یا برخی در برزخ آزمون معین صلاحیت قرار داشتند.

آموزش و پرورش از اول اسفند و با اعمال امتیاز فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری به عنوان آخرین دستگاه مجری این طرح، عملا اجرای طرح رابه بندی را مختومه گفت و علی رغم هجمه هایی علیه این موضوع بار دیگر در فروردین ماه اجرای طرح رتبه بندی قوت گرفت.

از اواخر فروردین ماه بود که رئیس سازمان برنامه و بودجه با همکاری تشکل های فرهنگیان وارد عمل شد تا قانون به یکباره حذف شده رتبه بندی را احیا کند و پس از برگزاری چندین جلسه قرار بر این شد تا صدور احکام با احتساب ترمیم رتبه بندی انجام شود و راستا نسبتا هموار طی شد تا اینکه باز هم گره دیگری در کلاف سر در گم رتبه بندی ظاهر شد.

این بار به اذعان محسن حاجی میرزائی وزیر آموزش و پرورش مبنای عمل برای دستگاه های بالادستی تصویب طرح در هیئت وزیران بود که رتبه بندی چند مدتی در این پیچ گیر افتاد تا اینکه اواخر هفته گذشته در نشست هیئت دولت و پس از پیام گلایه آمیز نوبخت مبنی بر اجرایی نشدن طرح و همچنین هجمه هایی که این پیام به دنبال داشت، حل و فصل شد.

البته آنچه در این توقف یکی دوماه بعد از شروع سال جدید برای اجرای رتبه بندی قابل توجه است، به رسمیت شناختن تشکل های فرهنگیان برای حل مسائل و چالش های آموزش و پرورش آن هم از سوی یک دستگاه غیرآموزش و پرورشی بود.

طرحی برای معلمان که نوبخت هم از پس اجرای آن بر نیامد!

آنطور که آقای وزیر همین اواخر گفت، طرح رتبه بندی فرهنگیان و ترمیم آن انجام و احکام از ابتدای فروردین نهایی خواهد شد که البته این موضوع در ابتدای امر خبری خوشحال کننده به نظر می رسد اما با توجه به سبقه نه چندان راضی کننده اجرای فازهایی از رتبه بندی همچنان برای به ثمر رسیدن آن اما و اگرهایی وجود دارد.

برخی معلمان برای اجرای رتبه بندی از این بابت نگرانی دارند که چرا این رتبه بندی به مجلس نرفته است تا در نهایت همان طرحی شود که فرهنگیان 80 درصد یک استاد دانشگاه دریافتی داشته باشند، آنها معتقدند که در شرایط فعلی یک معلم با کارمندی که در اداره آموزش و پرورش کار می کند اختلاف حقوقش بیشتر و کسانی که سوابق بالاتر دارند اختلاف حقوق آنها با کسانی که سوابق پایین تری دارند کمتر شده است.

با جود این چالش ها هنوز معلوم نیست طرحی که به مرحله اجرا در می آید در نهایت چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد و آیا همان طرحی که معلمان منتظر آن بودند، برایشان محقق می شود یا خیر.

آنچه بارها و بارها در سند تحول بنیادین به آن اشاره شده است، ارتقای سنجش صلاحیت حرفه ای معلمان است و طرح رتبه بندی هم به این بهانه ایجاد شد که ضمن ارتقای صلاحیت حرفه ای معلمان راستای برای تمایز آنها از یکدیگر بر مبنای توانمندی در تدریس شان باشد اما گویی راستای انحرافی برای این طرح تعریف شد و افزایش دریافتی مبنای عمل اجرای این طرح پر سر و صدا شد، هرچند که قرار بود افزایش دریافتی یک سیاست تشویقی در کنار ارتقای رتبه آنها باشد.

با اجرای طرح به این سبک و سیاق گویی باز هم آن مطالبه همیشگی و توزیع حقوق براساس استحقاق محقق نشود و صرفا نظام پرداختی توزیعی با اندکی تغییر در میزان آن برای معلمان در نظر گرفته شود و به این ترتیب هنوز گپی قابل ملاحظه میان اجرای رتبه بندی در سند تحول بنیادین و اجرای طرح فعلی به نظر می رسد.

البته ترمیم اوضاع معیشتی بر کسی پوشیده نیست ولی آنچه در نظام رتبه بندی واقعی هدف قرار داده شده است، دسته بندی معلمان بر مبنای ظرفیت های کاری و توانمندی های آنهاست و در شرایط فعلی کار صرفا به افزایش دریافتی تنزل پیدا کرده است.

با وجود این شرایط معلوم نیست ارتقای صلاحیت حرفه ای معلمان چه جایگاهی در نظام آموزشی دارد و کی قرار است خلا آن جبران شود و آیا طرح رتبه بندی فعلی با تغییرات بعدی می تواند جوابگوی این نیاز شود؟