قصه2 یار غار به روایت داریوش شهبازی
به گزارش وبلاگ دریا، چنار نمادی پایدار از تهران است و تهران مهدی مهربان برای چنار. این دو، یار غارند و پیوندشان قدیم و مهرشان بسیار است. این سابقه البته به راحتی به قرن ها پیش از صفویان می رسد، چنان که در عرصه تهران قدیم و حصار صفوی هم با افراشتگی چنارهای امامزاده یحیی، امامزاده زید و زنبورک خانه روبه رو بوده ایم.
وبلاگ دریا - ثریا روزبهانی: درختان چنار چهارباغ در محوطه ارک، هرچند بیشترشان به فرمان شاه عباس غرس شده، اما در اوایل قرن یازدهم هجری در میان آنها چنارهایی هم با قدمت دست کم 200 - 300 سال وجود داشته است.
قصه های خواندنی تهران را اینجا ببینید
از طرف دیگر، می دانیم که پیش از صفویه و در دوران تیمور در محل ارک، خانه بزرگی واقع بود، که به خان تعلق داشت و در همین عمارت، خان به فرمان تیمور از سفیر پادشاه اسپانیا، کلاویخو، پذیرایی می نماید. یعنی در دوره تیموری هم در محل ارک، باغ و درختان چنار وجود داشته است. بنابراین، می توان گمان برد، چنارهایی را که دلاواله، گردشگر ایتالیایی، از آنها یاد نموده، باید مربوط به خانه خان در دوره تیموری باشد.
یادآوری این نکته هم خالی از لطف نیست که در ارتفاعات بیش از دو هزار متر در کوه های شمیران، به سروهایی دیرپای برمی خوریم که آثاری است از انبوهی این نوع درخت در گذشته و حضور سرو در این منطقه ها. بعلاوه است وجود سَر اسُل در پشت کوه توچال در بلندی های ایگل و آبادی باغ گل، بدین معنا که اهالی آن را سرا سل (سرای سرو) یعنی سروستان می خوانند که نشانه ای بر این ادعاست.
از توضیح این بخش درمی گذرم تا در انتها این یادداشت بار دیگر تاکید کنم که در تهران، در محدوده حصار صفوی، یعنی از خیابان ری تا خیابان شاهپور (وحدت اسلامی) و از خیابان امیرکبیر تا خیابان مولوی، چنارهای کهنسالی در ارک سلطنتی و تعدادی در امامزاده ها و اطراف آن مکان ها وجود داشت و هنوز تعدادی از آنها باقی است. در خارج حصار و در گستره تهران چنان که اشاره شد نیز چنارهایی وجود داشته و دارد که بیش از هزار سال قدمت دارند.