کشف یک مقبره 4هزارساله در سوریه - وبلاگ دریا

به گزارش وبلاگ دریا، باستان شناسان یک مقبره با قدمت 4هزار سال را در محوطه تل بنات در سوریه شناسایی کردند که شباهت بسیاری به هرم پلکانی باستانی سقاره در مصر دارد.

میراث آریا: طبق مطالعات صورت گرفته در این محوطه، تابش سفید این بنا به علت مصالح خاص به کار رفته در آن است و همین امر موجب شده است این اثر با نام بنای سفید نیز شناخته گردد. این تپه باستانی دست ساز، جزو اولین کاوش های باستان شناسان در طی چند دهه گذشته در این منطقه بوده است.

یک مطالعه جدید معین نموده است این بنا در سال 2400 پیش از میلاد (یعنی حدود 4420 سال پیش) به محل یک تپه باستانیِ مخصوص تدفین که در آن حداقل 30 قبر مهر و موم شده با گچ قرار داشته، اضافه شده است.

متون باستانی مربوط به بین النهرین به بناهای یادبود جنگی اشاره می نمایند که در آن اجساد دشمنان روی هم انباشته می شده اند. البته هیچکدام از این بناهای یادبود تا به امروز کشف نشده اند. با این حال، به نظر می رسد بنای سفید در تل بنات یک یادبود برای مردگان ساکن در این محل بوده باشد، نه محلی برای دفن سربازان دشمن که در جنگ کشته شده اند.

پروفسور آن پورتر از دانشگاه تورنتو می گوید: این کشفیات نه تنها بعضی از فرضیات کاوشگران را به چالش کشید است، بلکه بعضی از سنت های اساسی و باستانی خاور نزدیک را نیز زیر سوال برده است. این بنا ممکن است از نظر شکل و اندازه مشابه با هرم پلکانی سقاره به نظر برسد، اما از جهت مصالح به کاررفته کاملا متفاوت است، چرا که از خاک ساخته شده است نه از سنگ.

افرادی که در بنای سفید دفن شده اند با دقت بسیار و طبق رسوم خاصی به همراه ادوات نظامی و در بعضی موارد در کنار اسلحه ها و پوست کونگا (نوعی حیوان شبیه به اسب که معمولا برای کشیدن کالسکه از آن استفاده می شده است) به خاک سپرده شده اند.

پروفسور پورتر بیان داشت: ما تشخیص دادیم که یک الگوی واضح در قبرها وجود دارد؛ یک جفت از اجساد با پوست کونگا و در بخشی دیگر از بنا یک جسد با گلوله های گلی در کنارش قرار گرفته بود. جفت اجساد متعلق به کسانی است که بر روی یک ارابه مشترک می ایستاده اند.

علاوه بر این، باستان شناسان دریافتند که این بنا یک گور دسته جمعی برای سربازان جنگی نیست؛ بلکه بعدها این اجساد از جای دیگری از خاک بیرون کشیده شده و مجددا در این بنای یادبود دفن شده اند. این تصمیم برای دفن مجدد کشته شدگان همراه با ادوات نظامی آنان در یک بنای یادبود نشان از کوشش این جامعه برای قدر دانی از جنگاوران خود داشته است.

ترجمه: آناهیتا رشیدی